Dzieje Apostolow i Bracia Jezusa ....

tom68 · 2018-07-08 15:27:14

DZIEJE APOSTOLOW I BRACIA JEZUSA ....

Apostol Andrzej

Greckie Dzieje Andrzeja (II/III wiek) oraz Pseudo-Hipolit i Pseudo-Epifaniusz utrzymywali w IV i V wieku, ze Andrzej zostal ukrzyzowany w Patras, w dzielnicy Achaji (Grecja), gdzie nastepnie zostal pogrzebany. Utrzymywali tak tez Orygenes, Epifaniusz Mnich i Piotr Chryzolog. Cialo Andrzeja mialo zostac przeniesione do Konstantynopola w 357 roku (Filostorgius, Historia Kosciola, III,2) razem ze szczatkami sw. Lukasza Ewangelisty (Hieronim, De Viris Illustribus, VII).

Apostol Filip

W Aktach Filipa z IV wieku (patrz rowniez Dodatek w tzw. manuskrypcie paryskim) czytamy, ze Filip zostal zameczony przez sciecie w Hierapolis. Wedlug Pseudo-Hipolita Filip istotnie zginal w Hierapolis (za Domicjana) ale przez ukrzyzowanie glowa w dol. Taka sama informacje znajdujemy w apokryficznym Liscie Tyberiusza do Pilata (dodatek do apokryficznych Akt Pilata) oraz w greckiej recenzji Dziejow Filipa (144-146). Polikrates z Efezu cytowany u Euzebiusza (Historia Koscielna, III,31,3) potwierdza w 190 roku, ze Filip spoczywa w Hierapolis ale niektorzy (Tuchle) uwazaja, ze chodzi tu o innego Filipa, tzw. Ewangeliste (Dz 21,8), ktory nie byl Apostolem. Pseudo-Abdiasz i Herakleon twierdzili, ze Apostol Filip zmarl smiercia naturalna. Taka informacje przekazuje rowniez lacinska recenzja Meczenstwa Filipa (5).

Apostol Bartlomiej

W literaturze koscielnej przed Euzebiuszem brak wzmianek na temat losow tego Apostola. Breviarium Apostolorum jako pierwsze a za nim Pseudo-Hipolit podaja, ze Bartlomiej zginal w Armenii, w Allanum, ukrzyzowany glowa w dol. Informacje te powtarza swiety Doroteusz oraz Mojzesz z Choreny, ktory w swej Historii Armenii (IX) w VII wieku pisze bez szczegolow o meczenstwie sw. Bartlomieja w Armenii w miescie Arepan.

Wedlug sw. Teodora Bartlomiej zostal obdarty ze skory a wedlug apokryficznych Akt Bartlomieja z V wieku oraz Historii Apostolskich Pseudo Abdiasza zostal z rozkazu krola Astagesa pobity metalowymi pretami a nastepnie odcieto mu glowe. Inna tradycja powtarza watek obdarcia ze skory a nastepnie ukrzyzowania glowa w dol przez tego samego krola Astagesa.

Z kolei Dodatek (w tym tzw. manuskrypt paryski) do apokryficznych Akt Filipa (52) z IV wieku mowi o smierci Bartlomieja w Likaonie.

Apostol Tomasz

Wedlug apokryficznych Akt Tomasza (ok. 180-230 roku) Apostol ten zginal jako meczennik, przebity wlocznia. Pseudo-Hipolit i Pseudo-Epifaniusz precyzuje, ze Tomasz zginal w Kalaminie w Indiach. Powtarza to sw. Izydor z Sewilli w 630 roku i Martyrologium Rzymskie. Etiopskie Meczenstwo Bartlomieja podaje, ze krol Aqrepos utopil sw. Tomasza w morzu z workiem piasku na szyi. Z kolei Klemens Aleksandryjski powolywal sie na Herakleona (Kobierce, IV,71,3), ktory twierdzil, ze Apostol Tomasz zmarl smiercia naturalna. Rufin (Historia Kosciola, II,5), Jan Chryzostom (Komentarz do Listu do Hebrajczykow, XXVI) i Sokrates Scholastyk (Historia Kosciola, IV,18) twierdzili, ze Apostol ten zostal pogrzebany w Edessie.

Apostol Juda Tadeusz

Mial zginac ok. 65 roku w Arad kolo Bejrutu w prowincji Syrii razem z Apostolem Szymonem Kananejczykiem. Ich losy ostateczne opisuja apokryficzne Akta Szymona i Judy, powstale wedle Justusa Lipsiusa w IV lub V wieku. Nicephorus Callistus (Historia Koscielna, II,40) potwierdza przekaz o meczenstwie Judy w Syrii. Wedle innych przekazow byl on ukrzyzowany w Edessie w roku 72 a jeszcze inni mowia o pobiciu go kijami na smierc i odcieciu glowy wielkim toporem w Suanis w Persji. Armenskie Akta Tadeusza twierdzily, ze Apostol ten zginal od miecza.

Dalsze przekazy mowia o smierci Judy w Armenii na gorze Ararat gdzie zostal ukrzyzowany i przebity strzalami. Wersje taka zna Jan Damascenski i Menologie Bazylego oraz innych Grekow, ktore precyzuja, ze to meczenstwo mialo miejsce w miescie Ariarat. Lacinscy Martyrologisci, tacy jak Beda i Abdiasz, mowia o meczenstwie Apostola Judy w Persji, ktorej Armenia byla wtedy czescia (Menologia cesarza Bazylego i innych Grekow). Pseudo-Epifaniusz podawal, ze Apostol ten zostal ukrzyzowany w Ostrakine w Egipcie.

Apokryficzne Akta Tadeusza podaja jednak w koncowce (8), ze Juda zmarl smiercia naturalna w Berytus. Taka sama informacje powtarza Pseudo-Hipolit, ktory mowi o naturalnej smierci Judy i jego pogrzebie rowniez w Berytus.

Apostol Szymon Kananejczyk/Zelota

Mial zginac ok. 65 roku kolo Bejrutu w prowincji Syrii razem z Apostolem Juda. Ich losy ostateczne opisuja apokryficzne Akta Szymona i Judy (powstale wedle Justusa Lipsiusa w IV lub V wieku), ktore mowia o przecieciu na pol Szymona Kananejczyka. Justus Lipsius w swej Passio Simonis et Judae doprecyzowuje, ze Szymon zostal przeciety na pol w Suanir (Kolchida) w Persji. Sw. Izydor z Sewilli w swej Zlotej Legendzie napisanej ok. 1260 roku daje wyraz tej wlasnie wersji wydarzen. Martyrologie sw. Hieronima, Bedy, Ado i Usuarda (pisal pomiedzy 850 i 865 rokiem) takze widza to meczenstwo w Kolchidzie lub w znajdujacej sie nieopodal Sarmacji a wczesniej pisal o tym w VI wieku rowniez Wenancjusz Fortunatus, biskup Poitiers. Jeden z manuskryptow Konstytucji Apostolskich posiada note, ze Szymon Kananejczyk zostal ukoronowany chwala meczenstwa w Judzie za czasow Domicjana, choc Breviarium Apostolorum z VIII wieku twierdzilo, ze stalo sie to za cesarza Hadriana.

Etiopscy chrzescijanie abisynscy utrzymuja, ze Szymon zostal ukrzyzowany w Samarii (etiopska recenzja Meczenstwa Szymona). Jeszcze inna tradycje reprezentuje Mojzesz z Choreny, ktory mowi o meczenstwie Apostola w Weriosforze, w kaukaskiej Iberii, zastrzegajac jednak, ze jest to tradycja niepewna (Historia Armenii, IX). Z kolei sw. Doroteusz z Tyru pisal w 303 roku, ze Szymon Zelota zostal zameczony w Brytanii, w Caistor Lincolnshire (Synopsis de Apostole). Taka sama informacje posiadal Pseudo-Epifaniusz.

Wschodnia tradycja przekazuje jednak, ze Szymon Kananejczyk zmarl smiercia naturalna w Edessie. Pisze o tym juz w 379 roku Bazyl Wielki w swej Menologii oraz Ojcowie Kapadoccy w tym samym okresie. Pseudo-Hipolit mowi o naturalnej smierci Apostola ale w Jerozolimie.

Apostol Jakub Wiekszy

Meczenstwo tego Apostola jest zasugerowane przez Jezusa (Mt 20,20-23) oraz opisane w Nowym Testamencie (Dz 12,1-2) i powtarza to za nim Pseudo-Hipolit oraz Euzebiusz (Historia Koscielna, III,5). Euzebiusz donosi za Klemensem Aleksandryjskim (Hypotyposes, VII), ze zdrajca Jakuba nawrocil sie w momencie jego egzekucji i zostal sciety razem z nim (Historia Koscielna, II,9,2-3) ale mozna uznac to za malo prawdopodobne.

Apostol Jakub Mniejszy

Jak donosi Flawiusz Apostol ten zostal ukamienowany przez Zydow (Dzieje Izraela, XX,9,1). Powtarza to Pseudo-Hipolit najwyrazniej idac za Hegezypem (Euzebiusz, Historia Kosciola, II,23,4-18). Inna tradycje ma jednak Nicephorus, ktory w 1320 roku mowi o ukrzyzowaniu Jakuba Mniejszego w Ostrakine w Egipcie Mniejszym (Historia Ecclesiastica, II,40).

Piotr Apostol

Meczenstwo tego Apostola jest chyba najlepiej poswiadczone. Mowi o nim juz Nowy Testament (J 21,18) a nastepnie Klemens Rzymski w 90 roku w swoim Liscie do Koryntian (V,4-7). Apokalipsa Piotra napisana juz ok. 135 roku zawiera zdanie wypowiedziane do Piotra przez Jezusa, w ktorym obrazowo przepowiedziano meczenstwo Apostola w Rzymie: ,,Idz do miasta, ktore panuje nad Zachodem i wypij kielich, ktory ci obiecalem" (Papirus Rainer 17). Rowniez napisane w latach 100-150 n.e. apokryficzne Wniebowziecie Izajasza (IV,2-3) zawiera aluzje do meczenstwa sw. Piotra przez Nerona. Kolejne poswiadczenie znajdujemy u Dionizego z Koryntu w 180 roku (List do Rzymian cytowany w Historii Kosciola u Euzebiusza, II,25,8), ktory jako pierwszy wyraznie mowi o meczenstwie Piotra w Rzymie. Pseudo-Hipolit podaje, ze Piotra ukrzyzowano za Nerona. Potem juz cala tradycja mowi o meczenstwie Apostola Piotra w I wieku. Urodzony w 155 roku Tertulian pisal o Rzymianach, ze ,,Piotr i Pawel zostawili im Ewangelie opieczetowana nawet krwia wlasna" (Przeciw Marcjonowi, IV,5,1-3) oraz ,,Jesli zas jestes w sasiedztwie Italii, masz tam Rzym, ktorego powage i my uznajemy. Jak szczesliwy ten Kosciol. Jemu to Apostolowie cala nauke razem z krwia swa przelali. Tu Piotr upodobnil sie w mece do Pana, tu Pawel zostal ukoronowany smiercia" (Preskrypcja przeciw heretykom, 36). Cytowany u Euzebiusza (Historia Kosciola, III,1,2-3) Orygenes w III wieku wspominal o ukrzyzowaniu Piotra glowa w dol. Euzebiusz pisal: ,,Dzieje mowia, ze w Rzymie, za jego [Nerona] panowania Pawel zostal sciety, a Piotr przybity do krzyza. Wiadomosc te potwierdza nazwa cmentarzy rzymskich, ktore istnieja pod Piotra i Pawla wezwaniem" (Historia Kosciola, II,25,5). Podobnie pisal Tertulian: ,,Neron byl pierwszy, ktory powstajaca w Rzymie wiare zdusil we krwi. Wtedy Piotr rzeczywiscie opasany przez innego zostal przybity do krzyza"(Lekarstwo na uklucie skorpiona, XV,3).

Apostol Mateusz

Wedle jednych przekazow zginal on smiercia meczenska w Egipcie a wedle innych w Persji (Breviarium Apostolorum oraz etiopskie Meczenstwo sw. Mateusza). Grecka recenzja Meczenstwa sw. Mateusza (21-22) mowi o jego smierci w miescie Myre. Pseudo-Abdiasz twierdzil, ze Mateusz zginal w Etiopii. Zdaniem Epifaniusza, biskupa Cypru, Mateusz zginal w Hierapolis. Jego smierc miala nastapic za Domicjana (Perfetto Legendario). Apokryficzne Akta Apostolskie informuja o smierci sw. Mateusza w wyniku spisku podjetego przez krola Aeglippusa. Jedne tradycje mowia o smierci Apostola Mateusza od miecza (tak ma Breviarium Apostolorum oraz etiopskie i lacinskie Meczenstwo sw. Mateusza u Pseudo-Abdiasza, 31) lub wloczni, jeszcze inne o jego naturalnej smierci. Pseudo-Hipolit podaje, ze swiety ,,zasnal" w Persji. Zgadza sie z nim Herakleon cytowany u Klemensa Aleksandryjskiego (Kobierce, IV,9). W XIX wieku wydano apokryficzne dzielko Martyrium S. Matthai in Ponto z III stulecia opublikowane przez Bonneta w Acta apostolorum apocrypha (Lipsk 1898), ktore opisuje meczenska smierc sw. Mateusza. Zrodlo to ma jednak gnostycki charakter.

Apostol Maciej

Wedlug Nicephorusa Apostol ten zostal ukrzyzowany w Kolchidzie (Historia Ecclesiastica, II,40). XVII-wieczny historyk Louis-Sebastien Le Nain de Tillemont utrzymywal, ze sw. Maciej zostal ukrzyzowany w Jerozolimie. Wedle Synopsy sw. Doroteusza Apostol zginal w Sebastopolis, niedaleko Swiatyni Slonca. Pseudo-Hipolit i Herakleon (Klemens Aleksandryjski, Kobierce, IV,9) utrzymywali, ze sw. Maciej zmarl smiercia naturalna a Epifaniusz, biskup Cypru, mowi o smierci Apostola w Etiopii.

Apostol Jan

Wedle tradycji zmarl smiercia naturalna w bardzo poznym wieku i jako jedyny nie zostal zameczony. Istnieja jednak i inna bardzo stare przekazy z ktorych wynika, ze Apostol ten jednak zginal smiercia meczenska. Juz Jezus sugerowal meczenska smierc Jana, syna Zebedeusza (Mt 20,20-23). Polikrates z Efezu wyraznie nazywa Jana Ewangeliste meczennikiem w 190 roku w liscie do biskupa Rzymu Wiktora na temat swiecenia Wielkanocy: ,,Jan, ktory spoczywal na piersi Pana, ktory jako kaplan nosil zloty diadem, i meczennik, i nauczyciel, spoczywa on w Efezie" (Euzebiusz, Historia Koscielna, III,31,3).

Filip z Sydy (434-439 rok) pisal, ze wedlug II ksiegi dziela Papiasza Jan i jego brat Jakub zostali zamordowani przez Zydow: ,,Papiasz w swej drugiej ksiazce mowi, ze Jan Boski i jego brat Jakub zostali zamordowani przez Zydow" (za History of Christianity fragment from codex Baroccianus 142 w Bodleian Library).

Grzegorz Hamartolos pisal w latach 866-880: ,,Jan, w tym czasie ostatni ocalaly z 12 Apostolow po napisaniu swej Ewangelii dostapil zaszczytu meczenstwa [...] Orygenes potwierdza w swej interpretacji Ewangelii sw. Mateusza, ze Jan zostal zameczony, deklarujac, ze dowiedzial sie tego od nastepcow Apostolow" (Grzegorz Hamartolos, Chroniconology, Codex Coislinianus 305).

O Meczenskiej smierci Jana Apostola pisali tez w starozytnosci Afraates, Grzegorz z Nyssy, Jan Chryzostom, Quodvultdeus i pewne teksty liturgiczne (za Boismard).

Pawel Apostol

Nie byl jednym z Dwunastu postanowilem jednak wspomniec o nim na koncu gdyz jest waznym Apostolem. O jego meczenstwie wyraznie wspomina juz Klemens Rzymski w 90 roku (List do Koryntian, V) oraz Ignacy z Antiochii w 107 roku (List do Efezjan, XII). Kolejne poswiadczenie znajdujemy u Dionizego z Koryntu w 180 roku (List do Rzymian cytowany w Historii Kosciola u Euzebiusza, II,25,8), ktory mowi o meczenstwie Apostola Pawla i Apostola Piotra w Rzymie. Nastepnie Tertulian, ktory pisal: ,,Jesli zas jestes w sasiedztwie Italii, masz tam Rzym, ktorego powage i my uznajemy. Jak szczesliwy ten Kosciol. Jemu to Apostolowie cala nauke razem z krwia swa przelali. Tu Piotr upodobnil sie w mece do Pana, tu Pawel zostal ukoronowany smiercia" (Preskrypcja przeciw heretykom, 36). ,,Neron byl pierwszy, ktory powstajaca w Rzymie wiare zdusil we krwi. Wtedy Piotr rzeczywiscie opasany przez innego zostal przybity do krzyza. Wtedy to Pawel [...] odradza sie w szlachetnym meczenstwie" (Tertulian, Lekarstwo na uklucie skorpiona, XV,3). Euzebiusz pisal: ,,Dzieje mowia, ze w Rzymie, za jego [Nerona] panowania Pawel zostal sciety, a Piotr przybity do krzyza. Wiadomosc te potwierdza nazwa cmentarzy rzymskich, ktore istnieja pod Piotra i Pawla wezwaniem" (Historia Kosciola, II,25,5).

Jakub i inni bracia Jezusa ....

Wsrod tzw. ,,filarow" Kosciola wyroznia sie postac Jakuba - brata Panskiego. Nie byl on jednym z dwoch Apostolow noszacych to popularne imie. Byl natomiast bratem Jezusa rodzonym lub przyrodnim czyli z pierwszego zwiazku Jozefa ( bo nie jest wykluczone ze Maria matka Jezusa wyszla za wdowca z dziecmi ) Jakub - brat Panski uczony rabin obok ap Pawla wtedy odegra istotna role w Kosciele jerozolimskim jako biskup tej wspolnoty. W Dziejach Apostolskich Lukasz pisze o krokach podjetych przez krola Heroda Agryppe I (Dz 41-44) przeciwko gminie jerozolimskiej: Jakuba, syna Zebedeusza i brata Jana kazal sciac mieczem, a Piotra wtracil do wiezienia (Dz 12,1-4). Po cudownym uwolnieniu Piotr udal sie do domu Marii, matki Jana Marka, w ktorym zebrali sie na modlitwie wyznawcy Jezusa. Rozstajac sie z nimi powiedzial: ,,Doniescie o tym Jakubowi i braciom" (Dz 12,17). Interesujace nas wspolnoty dlugo pozostawaly w lacznosci z tradycja judaistyczna. Gmina w Jerozolimie nie ograniczala sie jednak do hebrajczykow. W miescie istnialy tez synagogi judeohellenistyczne (Dz 6,9; por. 2,9-11). Zydzi jezyka greckiego byli szczegolnie wrazliwi na sprawy dotyczace ofiar w Swiatyni i przepisow Prawa (Dz 6,11). Rozwoj wspolnoty jerozolimskiej wywolal negatywna reakcje ze strony elit zydowskich (Dz 8,1b-2). Powoli zaznaczal sie podzial wewnatrz wspolnoty, ktora pozostala w Jerozolimie po meczenskiej smierci Szczepana (Dz 8,1). Z kolei Rzymianie - tlumiac powstania zydowskie - przesladowali rowniez chrzescijan, uznajac ich za czesc tej spolecznosci lub za jej zbuntowana sekte. Takze Kaplani wystapili przeciwko chrzescijanom, czego wymownym przykladem bylo ukamienowanie Jakuba, brata Panskiego (por. Jozef Flawiusz, Dawne dzieje Izraela, Poznan - Warszawa 1962, s. 200n.). W tym trudnym czasie judeochrzescijanie jerozolimscy rozpoczeli swoj ,,exodus" i schronili sie w miastach Dekapolu. Po zburzeniu Jerozolimy (70 r.) czesc zbieglych judeochrzescijan powroci do Jerozolimy i odrodzila tamtejsza gmine pod zwierzchnictwem Szymon i Judy kolejnych braci Jezusa (por. HK IV, 22,4; V 12). Gmina jerozolimska nie odegrala juz jednak tak znaczacej roli w kosciele jak dawniej ....

Kosciol przeciw herezjom inne wersje historii Apostolow .....

Ap Piotr - ,,Nie ma zadnego pewnego dowodu, ze Piotr napisal swoj list z Rzymu. Rozprawiano o tym, czy wzmiankowany przez Piotra Babilon byl starozytnym Babilonem nad rzeka Eufratem czy jakim innym miastem tej nazwy. Byl tez Babilon w Egipcie, a Seleucja, lezaca tuz na polnoc od starozytnego Babilonu, mogla byc wowczas zwana nowoczesnym Babilonem. Nie ma jednak zadnego dowodu, aby Babilonu z Mezopotamii nie uwazac za miejsce, z ktorego pisal Piotr. Za czasow Piotra starozytny Babilon nie byl wprawdzie juz owa rojna metropolia, jaka byl kiedys, lecz zylo tam jeszcze wielu Zydow i bylo to glowne siedlisko kultury zydowskiej i mozliwe nawet ze apostol Piotr nie zginal w Rzymie tylko w obozie rzymskim w Moguncji gdy chcial glosic ewangelie zolnierzom lub germanom - jednak taka wersja wydarzeni nie pasuje do teorii teologicznej papiestwa ze ap Piotr byl pierwszym papiezem ....O obecnosci Piotra w Rzymie jako pierwszy jednoznacznie wspomnial Ireneusz z Lyonu w Adversus heareses w II wieku. Wczesniejsze pisma nie wspominaja tego jednoznacznie, a jedynym fragmentem Biblii sugerujacym pobyt Piotra w Rzymie jest 1 P 5,13. Mowa jest tam o pobycie w Babilonie a ap Pawel to co innego bywal w Rzymie i w Atenach a moze nawet w i Hiszpanii gdzie zreszta wedlug innej wersji tradycji mial tez zginac lub umrzec ze starosci . To tez gdy wladze w cesarstwie rzymskim przejeli katolicy cesarze i biskupi to postarano sie by o innych wersjach nieortodoksyjnych dziejow apostolow itp. szybko zapomniano ale na szczescie dla historii zostaly nam pisma skierowane przeciw herezja -:)

(Ireneusz, Przeciw herezjom, PAX).

( zrodla rozne strony oraz ksiazki itp.)

ps : Dzieje Apostolskie film - https://youtu.be/jtl8WdToV_Y

Zibi68 · 2019-02-20 06:40:45

Wybacz ale co do miejsca śmierci Apostoła Piotra się nie zgodzę, czemu ? Ponieważ Dzieje Apostolskie mówią że Piotr udał się do Babilonu, a wtedy gdy pierwsi Apostołowie jeszcze żyli Rzymu nie nazywano Babilonem, ostatni z nich Jan w Objawieniu nie pisze nawet o Rzymie jak o Babilonie, można sobie poczytać książkę pt. Babilon czy Jerozolima, zapomina się że na terenach dawnej Babilonii istniała gmina żydowska i to dość spora liczebnie, dlatego będę się upierał że właśnie tam udał się Piotr by głosić Ewangelię o Jezusie.

Nikczemnik · 2019-02-21 17:57:41

Też tak myślę.

Ogłoszenie

#1 2018-07-08 15:27:14

Dzieje Apostolow i Bracia Jezusa ....

#2 2019-02-20 06:40:45

Odp: Dzieje Apostolow i Bracia Jezusa ....

#3 2019-02-21 17:57:41

Odp: Dzieje Apostolow i Bracia Jezusa ....

Stopka